Schiermonnikoog - Paal 3 no.1
24 x 30, © 2022,
€ 75,00
Tweedimensionaal | Schilderkunst | Aquarel
Van Lauwersoog naar Schiermonnikoog. Vanuit de verte zie je het eiland meer vorm krijgen. Je gaat aan land (we hebben de fiets bij ons, want het eiland is autoluw) en voelt je al snel thuis. Een soort ongrijpbare magie komt over je. In september 2022 zijn we er voor het eerst. In mijn dagboek noteer ik:
De schelpenpaden glimmen in de zon. In het algemeen zijn ze flink aangestampt en dus goed te befietsen. Op een aantal plekken, vooral als het pad omhoog loopt, is het schelpengrit door regenbuien naar beneden gestroomd. Het gevolg is een helling van los zand, rul en te slecht om naar boven te fietsen. Maar daar hebben ze hier wat op gevonden: hooi. Dat over de hele breedte en lengte van het pad is uitgestrooid. Maar het belangrijkste: het fietst lekker over zo’n hooipad. Weinig andere fietsers nog. Dus de pedalen gaan relaxt rond op het Bospad, het Westerhofpad, het Jacobspad of hoe al die paden ook mogen heten. Jacobspad? Opnieuw een stukje van de Camino naar Santiago de Compostela gefietst. Even ben ik terug in 2010 en 2012. Daar waren hetere vuren dan hier. De oversteek van de Franse Pyreneeën. Cruz de Ferro. O Cebreiro. Bloed zweet en tranen. Maar hier op Schiermonnikoog gaat alles met twee vingers in de neus. Doe mij maar een hooipad.
Het aquarel laat het strand bij Paal 3 zien. Als we er rondlopen staat er een strakblauwe lucht en is het er aangenaam warm.
