A Space Odyssey
In 2008 ben ik begonnen aan een nieuwe serie abstracten. Mijn voornemen was ze luchtig te houden, veel minder zwaar dan de schilderijen uit FINIS TERRAE. Maar gaandeweg kwam ik op A SPACE ODYSSEY. Ruimtelijke schilderijen: fantasie, lucht, licht.
uit 2008 tot 2022
(klik op de afbeelding om het werk groter te bekijken)
stuur een bericht naar de kunstenaar
Eternal Sunshine of the Spotless Mind no. 2
2022
Het schilderij is gebaseerd op de film Amerikaanse sciencefiction cultfilm Eternal Sunshine of the Spotless Mind (2004) van Charlie Kaufman. Met een hoofdrol voor Kate Winslet.
De titel is ontleend aan een gedicht van Alexander Pope (1688-1744), over de tragische liefdesgeschiedenis van Héloïse en Abélard. Een citaat uit dit gedicht wordt in de film gebruikt door een van de acteurs.
The world forgetting, by the world forgot.
Eternal sunshine of the spotless mind!
I'm Thinking of Ending Things
2022De titel heb ik ontleend aan de gelijknamige film van Charlie Kaufman uit 2020. Die op zijn beurt weer de titel ontleende aan de roman van Iain Reid. De Volkskrant meldde destijds in een recensie het volgende: ‘Onder ieder beeld in I’m Thinking of Ending Things gaapt de afgrond’. De dimensie tijd wordt volledig losgelaten. Voor mij is het ook een soort oneindig en ontregelend universum. Een zwart gat, waaruit geen ontsnappen mogelijk is. Een eindeloze reis, waarin alles wat je ontmoet uit elkaar valt, oplost. Soms dacht ik ook de sfeer uit de films van David Lynch terug te moeten brengen. Dat komt nog wel een keer.
Blackstar - A Tribute to David Bowie
2017BLACKSTAR was de titel van het laatste album van David Bowie. Op 8 januari 2016 overleed hij op 69-jarige leeftijd. Pas bij zijn dood werd bekend dat hij al anderhalf jaar ongeneeslijk ziek was. In Blackstar blikt hij vooruit op zijn dood en terug op zijn leven. In een begeleidende videoclip kun je hem letterlijk op zijn sterfbed zien liggen. En zelfs toen had niemand door hoe slecht het met zijn conditie gesteld was. Alle nummers in Blackstar staan bol van de verwijzingen naar zijn aanstaande dood. In het gelijknamige nummer zing hij o.a.: Something happend on the day he died / Spirit rose a metre and stepped aside / Somebody else took his place, and bravely cried: I´m a blackstar. I´m a blackstar. David Bowie mag dan nu een stilgevallen, doods leven leiden, maar ik houd hem levend door zijn BLACKSTAR aan het firmament te blijven zien. Bij daglicht, als een zwarte ster. Blackstar is het derde doek in mijn 'zwarte reeks' en is door mij geschilderd in de periode november 2016 - februari 2017.
Apocalyps 1
2017Dit schilderij is een vervolg op het thema dat ik met de David Bowie (Blackstar) en de Leonard Cohen (You Want It Darker) reeks in de loop van 2016 uitwerkte. Bij dit schilderij keer ik terug naar het uitgangsthema: 2001 A Space Odyssey. Het boek van Arthur C. Clarke en de film van Stanley Kubrick zijn hierbij leidend. En met name het moment waarop astronaut Dave Bowman op het punt staat de vitale boordcomputer HAL 9000 van het ruimteschip uit te schakelen. Een bijna ontroerende scène. HAL: I'm afraid, Dave. Dave, my mind is going. I can feel it. My mind is going. There is no question about it. I can feel it. I can feel it. I can feel it. I'm a.... fraid. Good afternoon, gentlemen. I am a HAL 9000 computer. I became operational at the H.A.L. plant in Urbana, Illinois on the 12th of January 1992. My instructor was Mr. Langley, and he taught me to sing a song. If you'd like to hear it, I can sing it for you. Bowman: Yes, I'd like to hear it, HAL. Sing it for me.
Apocalyps 2
2017In vervolg op Apocalyps1 een vergelijkbaar werk. Bowie (Blackstar), A Space Odyssey (Kubrick), Yout Want it Darker (Cohen): de beelden buitelen over elkaar heen. In Apocalyps 2 komt er een bijna angstaanjagende rode planeet op de kijker af. Ik heb getracht de dreiging vsueel door de kleur rood (vuur, vernietiging, passie) tot uitdrukking te laten komen. Het nieuwe werk heeft ook alles te maken met de mondiale ontwikkelingen waarin blinde wereldleiders nietsontziend tewerk gaan om mensen tegen elkaar op te zetten. Waar dat toe kan leiden, heeft de geschiedenis meerdere keren bewezen. Misschien is het mijnerzijds ook wel een soort bezwering om het Armageddon af te wenden. Geen vrolijk thema, maar het is tevens een spel van rood en zwart.
Apocalypse Now 3
2022
Apocalypse 3 (op 360 grams papier) verwijst naar de wereldberoemde film Apocalypse Now (1979) van Francis Ford Coppola. Die op zijn beurt de film weer baseerde op de roman Heart of Darkness (1899) van Joseph Conrad. In de film spelen o.a. steracteurs als Marlon Brando en Martin Sheen de hoofdrollen. Ten tijde van de Vietnamoorlog wordt Captain Willard de jungle ingestuurd om Colonel Curtz te vinden en te vermoorden. Kurtz (Brando) heeft zijn eigen leger opgebouwd. Terwijl Willard (Sheen) de jungle in vaart, worden hij en de bemanning langzaam overvallen door de gevechten en de gekte van de omgeving.
Hun zoektocht brengt hen langs de meest vreemde plekken en vreemde figuren. Langzaam beginnen zij de ellende van de oorlog te doorzien. Voor ze het weten is het meer een kwestie van overleven dan van het vinden van Kurtz.
In 2022 is Vladimir Poetin de ‘man in de jungle’. Maar misschien nog wel lastiger te traceren dan Kurtz in Apocalypse Now. Toch ademt mijn Apocalypse meer rust en vrede uit, vind ik. Doet me zelf meer denken aan een eindeloze reis naar de eeuwigheid. Dood en verderf zijn al gepasseerde stations.
Viral Dreams
2022Opnieuw duik ik in de wereld van de virussen. Virussen die ons sinds het begin van de coronatijd (begin 2020) in de houdgreep hielden. Dit schrilderij is een peroonlijke interpretatie van een wb dat een verwoestend virus kan ontwikkelem. De gesuggereerde macrocosmos is naadloos in te ruilen voor een microcosmos
Apocalypse Now 4
2022
Apocalypse 4 (op 360 grams papier) verwijst naar de wereldberoemde film Apocalypse Now (1979) van Francis Ford Coppola. Die op zijn beurt de film weer baseerde op de roman Heart of Darkness (1899) van Joseph Conrad. In de film spelen o.a. steracteurs als Marlon Brando en Martin Sheen de hoofdrollen. Ten tijde van de Vietnamoorlog wordt Captain Willard de jungle ingestuurd om Colonel Curtz te vinden en te vermoorden. Kurtz (Brando) heeft zijn eigen leger opgebouwd. Terwijl Willard (Sheen) de jungle in vaart, worden hij en de bemanning langzaam overvallen door de gevechten en de gekte van de omgeving.
Hun zoektocht brengt hen langs de meest vreemde plekken en vreemde figuren. Langzaam beginnen zij de ellende van de oorlog te doorzien. Voor ze het weten is het meer een kwestie van overleven dan van het vinden van Kurtz.
In 2022 is Vladimir Poetin de ‘man in de jungle’. Maar misschien nog wel lastiger te traceren dan Kurtz in Apocalypse Now. Toch ademt mijn Apocalypse meer rust en vrede uit, vind ik. Doet me zelf meer denken aan een eindeloze reis naar de eeuwigheid. Dood en verderf zijn al gepasseerde stations.
Out of the Blue 2 - Stairway
2021
Met lange tussenpozen werkte ik in 2021 aan mijn sub-reeks ‘Out of the Blue’. Dit is no. 32 in de reeks. Ik kom ik via een virtuele galactische bocht toch weer terug in de ruimte, in de macrocosmos van het heelal. En denk daarbij aan Major Tom van David Bowie:
Am I sitting in a tin can
Far above the world
Planet Earth is blue
And there's nothing I can do
Virtual Spaces
2022Een tijd lang geen uitbreiding gehad in mijn reeks A SPACE ODYSSEY. Maar werkend (met lange tussenpozen) aan mijn sub-reeks ‘Out of the Blue’ kom ik via een virtuele galactische bocht toch weer terug in de ruimte. Maar in dit geval niet in de macrocosmos van het heelal, maar in de microcosmos. Dieper de cel in, een ries door de moleculen. Maar toegegeven, ook Stanley Kubrick’s film 2001 A Space Odyssey speelde een rol. Met name de caleidoscopische trip naar Jupiter, begeleid de al even hallucinerende muziek (o.a. Lux Aeterna) van de Hongaarse componist Györgi Ligeti, was mijn inspiratiebron. Al meer dan een jaar stond mijn ‘Virtual Spaces’ op de bok. Uiteindelijk nog een paar kleine veranderingen aangebracht. Het ik af. Voorlopig. Maar de ruimte blijft eindeloos. Dus wie weet, ik blijf reizen door het universum. De prijs is exclusief lijst;
Out of the Blue, no.3 - Major Tom
2022
Met lange tussenpozen werkte ik in 2021 aan mijn sub-reeks ‘Out of the Blue’. Dit is no. 3 in de reeks. Ik kom ik via een virtuele galactische bocht toch weer terug in de ruimte, in de macrocosmos van het heelal. En denk daarbij aan Major Tom van David Bowie: Though I’m past one hundred thousand miles
I’m feeling very still
And I think my spaceship knows which way to go
Tell my wife I love her very much
She knows
Molecular Cell
2016Tot mijn verbazing constateer ik eind 2020 dat ik mijn coverontwerp voor het vooraanstaande Amerikaanse wetenschappelijke blad Molecular Cell niet heb opgenomen op mijn website Dat maak ik vandaag goed. Het werk is gemaakt met acryl, op 400 grams papier. Het werk was al klaar op 27 december 2016 Aanleiding voor het ontwerp was een artikel van mijn zoon Raymond, microbioloog, Hem was gevraagd bij zijn artikel ook de cover te leveren voor het eerste nummer van 2017.
What will it effect, when all is done?
2020"Ground Control to Major Tom," is de bekende openingszin van de eerste hit van David Bowie. Het verhaal van Major Tom begint in 1969 bij Bowies single 'Space Oddity'. Hij schrijft het nummer naar aanleiding van het bekijken van de film 2001: A Space Odyssey en komt op het idee van een fictieve astronaut: Major Tom is geboren. In 'Space Oddity' verlaat hij de aarde en loopt alles zoals gepland. Verderop in het nummer denkt de ruimtevaarder dat het goed gaat, totdat hij doorkrijgt dat er iets mis is en hij het contact met de aarde verloren is. De titel van mijn schilderij verwijst naar een tekstfragment uit het nummer 'Major Tom'.
Escape
2017Ik schilderde Escape (tweeluik bestaande uit Escape 1 en Escape 2) als vervolg op mijn schilderijen die hun oorsprong hebben in teksten van David Bowie en Leonard Cohen (Blackstar, Major Tom). Het is een ruimtelijk doek dat door zijn grote kleur tegenstellingen met name door de lichtere vlakken de titel ervan tot uitdrukking brengt. Het is een (poging tot) ontsnapping (Escape), maar waaruit, en waarnaartoe? Is het gelukt of zijn alle pogingen vergeefs gebleken? Raadsels. Maar het heeft in ieder geval alles te maken met het huidige tijdsbestek: het jachtige, hectische leven van deze tijden, de onzekerheden van de toekomst (terreur, politiek, werk, kwaadaardig virus). De naar de ruimte opstijgende laders in de doeken verbeelden de ontsnapping naar momenten van reflectie, rust, euforie en genot. Een soort uitstijgen boven jezelf, ver van het gedoe. Samen vormen Escape 1 en Escape 2 een tweeluik. Escape 1 is het linker deel, Escape 2 het rechter. Beide doeken zijn ingelijst in een witte aluminium lijst, die in de totaalprijs is inbegrepen. Zonder lijst wordt € 200,00 in mindering gebracht op de vermelde verkoopprijs.
Escape 1
2017Ik schilderde Escape 1 als vervolg op mijn schilderijen die hun oorsprong hebben in teksten van David Bowie en Leonard Cohen (Blackstar, Major Tom). Het is een ruimtelijk doek dat door zijn grote kleur tegenstellingen met name door de lichtere vlakken de titel ervan tot uitdrukking brengt. Het is een (poging tot) ontsnapping (Escape), maar waaruit, en waarnaartoe? Is het gelukt of zijn alle pogingen vergeefs gebleken? Raadsels. Samen met Escape 2 kan Escape 1 een tweeluik vormen. Escape 1 is het linker deel. Beide doeken zijn ingelijst in een witte aluminium lijst, die in de totaalprijs is inbegrepen. Zonder lijst wordt € 100,00 in mindering gebracht op de vermelde verkoopprijs.
Escape 2
2017Ik schilderde Escape 2 als vervolg op mijn schilderijen die hun oorsprong hebben in teksten van David Bowie en Leonard Cohen (Blackstar, Major Tom). Het is een ruimtelijk doek dat door zijn grote kleur tegenstellingen met name door de lichtere vlakken de titel ervan tot uitdrukking brengt. Het is een (poging tot) ontsnapping (Escape), maar waaruit, en waarnaartoe? Is het gelukt of zijn alle pogingen vergeefs gebleken? Raadsels. Samen met Escape 1 kan Escape 2 een tweeluik vormen. Escape 2 is het rechter deel. Beide doeken zijn ingelijst in een witte aluminium lijst, die in de totaalprijs is inbegrepen. Zonder lijst wordt € 100,00 in mindering gebracht op de vermelde verkoopprijs.
Yellowstone Submarine Blue Hole - Metamorfose 1
2018Dit schilderij is gebaseerd op de Amerikaanse Landschappen in het Yellowstone National Park dat ik in augustus 2017 met mijn vrouw bezocht. Grote indruk maakten de helderblauwe 'hot springs' in een bad van felgekleurde mineralen. Sommigen borrelden voortdurend, uit anderen spoten als geysers hete waterdampen omhoog. Ik heb Yellowstone geabstraheerd en veranderd in een soort ver universum, inclusief het bijbehorende zwarte (diepblauwe) gat. Een nieuw universum is bereikt. Lichtjaren ver.
Yellowstone Blue Dreams - Metamorfose 2
2018Dit schilderij is gebaseerd op de Amerikaanse Landschappen in het Yellowstone National Park dat ik in augustus 2017 met mijn vrouw bezocht. Grote indruk maakt de helderblauwe 'hot springs' in een bad van felgekleurde mineralen. Sommigen borrelden voortdurend, uit anderen spoten als geysers hete waterdampen omhoog. Ik heb Yellowstone veranderd, gekanteld in een soort ver universum, inclusief het bijbehorende zwarte (diepblauwe) gat. Een nieuw universum is bereikt. Lichtjaren ver.
You Want It Darker
2016Nog voor zijn dood op 7 november 2016 werd ik geïnspireerd door de stem en de teksten van het laatste album van de Canadese singer-songwriter Leonard Cohen (1934-2016). You Want It Darker wordt al snel het tweede doek in de trilogie van het najaar van 2016, een 'zwarte reeks'. Leonard Cohen werd 82 jaar. De laatste jaren van zijn leven werd Cohens stem alleen maar soberder en donkerder. Dieper en veelzeggender. Bij de presentatie van zijn laatste album meldde hij dat hij klaar was. Met het leven. Een paar maanden eerder (juli 2016) was zijn muze en grote liefde, de Noorse Marianne Ihlen, al overleden. Aan kanker. Daarna voelde Cohen zich intens moe en schreef haar een brief: Ik zit je zo dicht op de hielen dat wanneer je je hand uitsteekt, je de mijne kunt grijpen. De tekst van het eerste couplet van 'You Want It Darker' luidt als volgt: Ou are the dealer, I'm out of the game / If you are the healer, it means I'm broken and lame / If thine is the glory then mine must be the shame / You want it darker / We kill the flame
I'm afraid. I'm afraid, Dave. Dave, my mind is going. I can feel it. I can feel it
2016De titel van dit doek is ontleend aan een dialoog uit de filosofische sciencefictionfilm 2001: A Space Odyssey (1968) van Stanley Kubrick, gemaakt naar het gelijknamige boek van Arthur C. Clarke, eveneens uit 1968. De dialoog is die tussen de HAL 9000 boordcomputer van het ruimteschip Dicovery One en Dave Bowman, een van de astronauten. HAL: I'm afraid. I'm afraid, Dave, my mind is going. I can feel it. I can feel it. My mind is going. There is no question about it. I can feel it. I can feel it. I'am a.... fraid. Good afternoon, gentlemen. I'm a HAL 9000 computer. I became operational in the H.A.L. plant in Urbana, Illinois, on the 12th of January 1992. My instructor was Mr. Langley, and he taught me to sing a song. If you'd like to hear I can sing it for you. Dave Bowman: I'd like to hear it, HAL. Sing it for me.
Where are you now
2017Geïnspireerd door een songtekst uit 'You Want It Darker', het allerlaatste album van Leonard Cohen (1934-2016). In dit geval het nummer 'Steer your way'. Een prachtig 'zwart en donker' gezongen nummer. Huivering in zijn woorden: Steer your way through the ruins / Of the altar and the mall / Steer your way through the fables / Of creation and the fall / Steer your way past the palaces / That rise above the rot They whisper still, the ancient stones / The blunted mountains weep Ik schilder een bizarre omgeving in een blinde nacht in de resten van het heelal. De laatste pogingen zijn ondernomen om er leven en contact te vinden: Where are you now. Zonder vraagteken. Een vaststelling bijna.
Interstellar
2015Ik heb altijd astronaut wilen worden. Ik zal de kans helaas niet meer krijgen. Zoals ik lang geleden gefascineerd werd door de film 2001, A Space Odyssey (1968) van Stanley Kubrick, werd ik dat opnieuw in het vliegtuig op weg naar Tokyo door het zien van de film Interstellar. Interstellar is een Amerikaanse sciencefictionfilm uit 2014, geregisseerd door Christopher Nolan. Om aan alle ellende te ontsnappen, werkt de NAS aan een kolonisatieprogramma van andere planeten. Cooper (Matthew McConaughey) wordt er met zijn ruimteschip Endurance op uitgestuurd om op een nieuwe planeet kwartier te maken voor de mensheid. Vanaf Coopers lancering draait het plotseling om overleven. Ik verdwijn in een wormgat en schilder wat ik op mijn interstellaire reis ben tegengekomen. Dit, dus. Een verlaten ruimtestation in ontbinding. De vermelde prijs is exclusief lijst
Skyfall 1 - This is the end
2016In de zomer van 2016 bouw ik mijn reeks A Space Odyssey verder uit. Nu neem ik als uitgangspunt de teksten van nummers uit de popmuziek. Na Major Tom van David Bowie, op wiens teksten ik de serie Floating Weightless, maakte, neem ik nu de titelsong van de Bondfilm Skyfall als uitgangspunt. En dan met name de gepassioneerde vertolking door de zangeres Adèle: SKYFALL dus. Het zal opnieuw een soort drieluik worden, hoewel de werken ook afzonderlijk heel goed tot hun recht komen. Skyfall 1 krijgt als titel mee 'This is the end'. This is the end Hold your breath and count to ten Feel the earth move and then Hear my heart burst again
Skyfall 2 - Where the worlds collide and days are dark
2016In de zomer van 2016 bouw ik mijn reeks 'A Space Odyssey' verder uit. Nu neem ik als uitgangspunt muzieknummers uit de popmuziek. Na Major Tom van David Bowie, op wiens teksten ik de serie 'Floating Weighless maakte, neem ik nu de Bondfilm Skyfall als uitgangspunt, en dan met name de gepassioneerde vertolking door de zangeres Adèle: SKYFALL dus. Het zal opnieuw een soort drielijk worden, hoewel de werken ook afzonderlijk heel goed tot hun recht komen. Skyfall 2 krijgt als titel mee: WHERE WORLDS COLLIDE AND DAYS ARE DARK. Skyfall is where we start A thousand miles away and poles apart Where worlds collide and days are dark
Skyfall 3 - When it crumbles
2016In de zomer van 2016 bouw ik mijn reeks A Space Odyssey verder uit. Nu neem ik als uitgangspunt teksten van numers uit de popmuziek. Na Major Tom van David Bowie, een nummer dat me inspireerde tot het maken van de serie Floating Weightless, neem ik nu de titelsong van de Bondfilm Skyfall als uitgangspunt. En dan met name de gepassioneerde vertolking ervan door de zangers Adèle: SKYFALL dus. Het zal opnieuw een soort drieluik worden, hoewel de werken ook afzonderlijk heel goed tot hun recht komen. Skyfall 3 krijgt als titel mee: WHEN IT CRUMBLES When it crumbles We will stand tall Face it all together
Solaris 1 - Can you tell me what's happening here?
2016Solaris 1: CAN YOU TELL ME WHAT’S HAPPENING HERE? In 1961 schreef de Poolse auteur Stanislaw Lem zijn beklemmende SF-roman Solaris. Het boek werd in 1972 verfilmd door de Russische regisseur Andrej Tarkovski, en in 2002 nog eens door de Amerikaan Steven Soderbergh. Solaris is een geheimzinnige planeet die wordt onderzocht door wetenschappers in een om de planeet cirkelend ruimtestation. De planeet heeft twee zonnen, een rode en een blauwe, met het gevolg dat er voortdurend lichtveranderingen van rood naar blauw in dit station optreden. Solaris is geheel bedekt door een oceaan van geleiachtige vloeistof. Jarenlang wordt de planeet al geobserveerd, maar het onderzoek lijkt vastgelopen. De bemanning van het ruimtestation is al teruggebracht tot drie personen en het station verkeert in erbarmelijke staat. Langzamerhand wordt het duidelijk dat de grote oceaan op planeet Solaris over een vorm van intelligentie beschikt, die de omgeving en de psyche van de bemanning van het ruimtestation bewerkt. De verschijnselen ontstonden door een experiment van de wetenschappers, zij 'behandelden' de oceaan met röntgenstralen. Zijn de verschijnselen een vorm van contact, een straf, of een gift van de Solaris-oceaan? Duidelijk is in ieder geval dat de mens met zijn gebrekkige mogelijkheden (omdat hij zichzelf niet kent) niet in staat is om - op welke manier dan ook - met dit mogelijk eerste contact met een andere levensvorm om te gaan. De titel van Solaris 1 verwijst naar een dialoog uit het boek. Chris Kelvin: Can you tell me what’s happening here? Snow: I could tell you what’s happening, but I don’t know i fit would really tell you what’s happening. De prijs van het werk is inclusief een aluminium lijst, passepartout en glas.
Solaris 2 - Everything we've done is forgiven
2016Solaris 1: CAN YOU TELL ME WHAT’S HAPPENING HERE? In 1961 schreef de Poolse auteur Stanislaw Lem zijn beklemmende SF-roman Solaris. Het boek werd in 1972 verfilmd door de Russische regisseur Andrej Tarkovski, en in 2002 nog eens door de Amerikaan Steven Soderbergh. Solaris is een geheimzinnige planeet die wordt onderzocht door wetenschappers in een om de planeet cirkelend ruimtestation. De planeet heeft twee zonnen, een rode en een blauwe, met het gevolg dat er voortdurend lichtveranderingen van rood naar blauw in dit station optreden. Solaris is geheel bedekt door een oceaan van geleiachtige vloeistof. Jarenlang wordt de planeet al geobserveerd, maar het onderzoek lijkt vastgelopen. De bemanning van het ruimtestation is al teruggebracht tot drie personen en het station verkeert in erbarmelijke staat. Langzamerhand wordt het duidelijk dat de grote oceaan op planeet Solaris over een vorm van intelligentie beschikt, die de omgeving en de psyche van de bemanning van het ruimtestation bewerkt. De verschijnselen ontstonden door een experiment van de wetenschappers, zij 'behandelden' de oceaan met röntgenstralen. Zijn de verschijnselen een vorm van contact, een straf, of een gift van de Solaris-oceaan? Duidelijk is in ieder geval dat de mens met zijn gebrekkige mogelijkheden (omdat hij zichzelf niet kent) niet in staat is om - op welke manier dan ook - met dit mogelijk eerste contact met een andere levensvorm om te gaan. De titel van Solaris 2 verwijst naar een dialoog uit het boek. Chris Kelvin: Am I alive, or dead? Rheya Kelvin: We don't have to think like that any more. We're together now. Everything we've done is forgiven. Everything. De prijs is inclusief aluminium lijst, passepartout en glas
Cyanea Lamarckii
2015Dit doek is geïnspireerd door de Cyanea Lamarckii (in het Nederlands: Blauwe Haarkwal), hoewel de vorm en samenstelling van het dier is anders is dan hier afgebeeld. Maar, zoals gezegd, ik ben er door geïnspireerd. Kwallen zweven als het ware door het onmetelijke universum van het water. De oceanen, De zeeëen. In dit geval de diepe wateren van de Atlantische Oceaan en de Noordzee. Ik zie het doek ook als een metafoor voor een ruimtereis van een nagenoeg transparant wezen door een transparante materie, het water. Dromerig en tijdloos verplaatst en pulseert het ruimtewezen zich door de eeuwig in beweging zijnde materie van het water. In die zin is dit schilderij een voorloper van de Floating Weightless reeks, geïnspireerd door het lied 'Major Tom' van David Bowie. Het doek is te koop met of zonder een zwart geëloxeerde (geanodiseerde) aluminium wissellijst. De vermelde prijs is exclusief deze lijst. De prijs van de lijst bedraagt € 100.
Far beneath the ship
2016Geïnspireerd door de tekst van Major Tom (van David Bowie). Dit is het linker paneel van het drieluik Floating Weightless 3. Major Tom heeft inmiddels alle contact met de aarde verloren. Hem wacht een oneindige reis door de ruimte. Zijn leven wordt berekend in lichtjaren. De titel verwijst naar de eerste regel van het voorlaatste couplet. In het doek zijn plakken zeewier (dashi kombu) verwerkt. Het schilderij is in een bijpassende baklijst (zwart van binnen, zilverachtig van buiten) geplaatst.
The world is mourning
2016Geïnspireerd door de tekst van Major Tom (van David Bowie). Dit is het rechter paneel van het drieluik Floating Weightless 3. Major Tom heeft inmiddels alle contact met de aarde verloren. Hem wacht een oneindige reis door de ruimte. Zijn leven wordt berekend in lichtjaren. De titel verwijst naar de tweede regel van het voorlaatste couplet. In het doek zijn plakken zeewier (dashi kombu) verwerkt. Het schilderij is in een bijpassende baklijst (zwart van binnen, zilverachtig van buiten) geplaatst.
They don't realize he's still alive
2016Geïnspireerd door de tekst van Major Tom (van David Bowie). Dit is het middenpaneel van het drieluik Floating Weightless 3. Major Tom heeft inmiddels alle contact met de aarde verloren. Hem wacht een oneindige reis door de ruimte. Zijn leven wordt berekend in lichtjaren. De titel verwijst naar de eerste regel van het voorlaatste couplet. In het doek zijn plakken zeewier (dashi kombu) verwerkt. Het schilderij is in een bijpassende baklijst (zwart van binnen, zilverachtig van buiten) geplaatst.
Floating Weightless 1 - Coming Home
2016
Olieverf op doek, maar ook Japans zeewier. Het werk behoort tot de subcategorie A SPACE ODDITY, en is geïnspireerd door de tekst van MAJOR TOM, een song van David Bowie De afgelopen jaren ben ik steeds meer bezig met de abstractie over de eindigheid van het leven en de oneindigheid van het heelal. Een fragment: Earth below us
drifting, falling.
Floating weightless
coming home...
Earth below us
drifting, falling.
Floating weightless
coming, coming
home...
home.....
Floating Weightless 2 - There's no reply
2016
Olieverf op doek, maar ook Japans zeewier. Het werk behoort tot de subcategorie A SPACE ODDITY, en is geïnspireerd door de tekst van MAJOR TOM, een song van David Bowie De afgelopen jaren ben ik steeds meer bezig met de abstractie over de eindigheid van het leven en de oneindigheid van het heelal. Een fragment: Earth below us
drifting, falling.
Floating weightless
coming home...
Earth below us
drifting, falling.
Floating weightless
coming, coming
home...
home.....
La Liberté 1
2016Gemaakt tijdens een kunstenaarsuitwisselingsproject met Marokko. Het werk hangt inmiddels (permanent) in het Musée Municipal d'Agadir. Dit schilderij maakt onderdeel uit van de expositie NO LIMITS, en verbeeldt de vrijheid in de vorm van opvliegende vogels. Het doek is een onderdeel van het dyptiek LA LIBERTE. In smanewerking met de Marokkaanse kunstenaar Hafid Marbou wordt het werk gepresenteerd als een installatie. Hafid Marbou maakte er een aantal 'mobiles' bij, papieren vogels die bewegen op de luchtstromen. Vertikaal opgehangen tot aan het hoge plafond.
La Liberté 2
2016Gemaakt tijdens een kunstenaarsuitwisselingsproject met Marokko. Het werk hangt inmiddels (permanent) in het Musée Municipal d'Agadir. Dit schilderij maakt onderdeel uit van de expositie NO LIMITS, en verbeeldt de vrijheid in de vorm van opvliegende vogels. Het doek is een onderdeel van het dyptiek LA LIBERTE. In smanewerking met de Marokkaanse kunstenaar Hafid Marbou wordt het werk gepresenteerd als een installatie. Hafid Marbou maakte er een aantal 'mobiles' bij, papieren vogels die bewegen op de luchtstromen. Vertikaal opgehangen tot aan het hoge plafond.
La Liberté
2016Afbeelding van de totale installatie. De Nederlandse vertaling van het Franse gedicht luidt als volgt: Icarus Het doek vervluchtigt / Mijn vervliegende vormen / Gedragen zich bandeloos / Mijn schildersezel / Vernietigt zichzelf / Alchemie. / Mijn kleuren herleven in papier / Verkondigen de nieuwe dag / Ik vlieg zonder was / Voor de zon / Heb ik mijn angst verloren / Mijn Hollandse vleugels verloochenen de / Antieke schoonheid / Mijn kwetsbaarheid heet Liefde / Uit Lybië / Zullen vrije gedachten worden geboren / Thanatos is dood / Mijn land is de hemel / Ik spot met tyrannen / Met grenzen / Mijn paradijs: / Mijn kunst / Mijn kleuren: / Mijn pijn / Mijn religie: / De kunst nergens te zijn
CRISPR-Cas
2016Ik de maanden oktober - november 2014 werkte in in opdracht van mijn zoon Raymond, moleculair celbioloog aan de Otago University in Dunedin (Zuidereiland / Nieuw Zeeland) aan een afbeelding bij het door hem geschreven artikel voor het Amerikaanse blad Molecular Cell. Tot mijn eigen verbazing werd het ontwerp daarna gekozen als cover van de november-editie 2014. De titel CRISPR-Cas heeft alles te maken met het onderwerp van het artikel: het heeft alles te maken met een afweersysteem (in het immuunsysteem) tegen aanvallen van slechte genetische 'indringers'. Raymond gaf daarbij aanwijzigen met betrekking tot de juistheid en kleuren in het afgebeelde model.
Exosome
2014It’s like Dis! Ribonucleases associated with the human RNA exosome, luidde de titel van het proefschrift van mijn zoon Raymond, moleculaire celbioloog aan de Otago University in Dunedin (Nieuw Zeeland). Niet dat ik van de tekst ook maar iets begreep, maar ik maakte wel in zijn opdracht de cover ervan. Op 8 januari 2015 promoveerde hij aan de Radboud Universiteit van Nijmegen. RNA metabolisme is een collectieve term die alle verschillende processen omvat met betrekking tot veranderingen aan RNA moleculen tijdens hun levenscyclus. Na transcriptie ondergaan veel RNA’s maturatie stappen, die het RNA bewerken en veranderen. In eukaryoten bestaan er een aantal kwaliteitscontroles die deze processen coördineren en de integriteit van het (mature) RNA monitoren. Bij veel van deze processen is het (deels) afbreken van RNA een onmisbare stap. Het exosoom, een eiwitcomplex met ribonuclease (RNA-afbraak) activiteit, speelt hierin een belangrijke rol.
Molecular Cell
2014Het ontwerp voor de cover van het Amerikaanse blad Molecular Cell, een vooraanstaand wetenschappelijk blad. Aanleiding was een artikel van mijn zoon Raymond, Hem was gevraagd bij zijn artikel ook de coverte leveren voor het oktobernummer van 2013.
Eternal Sunshine of a Spotless Mind no.1
2010Zwarte gaten in de ruimte maken plaats voor het licht van de zon. En als een astronaut gaat de fantasie van de geest op zoek naar het onkende. Zonder ooit een vaste plek te vinden Eindeloze reis.
Ode Maritima
2008De Portugese schrijver-dichter Fernando Pessoa schreef als Alvaro de Campos het lange gedicht Ode Maritima Een fragment ervan is verwerkt in het aardse schilderij met dezelfde titel.
Let the Great World Spin
2010Het doek is gebaseerd op het boek van Colum McCann (in het Nederlands: Laat de aarde draaien). Het boek is een lyrische roman over New York en zijn inwoners. Op de achtergrond speelt de stunt van de Franse koorddanser Philippe Petit een grote rol in het geheel. Op een ochtend van een zonnige zomerdag in 1974 rent, danst en springt hij op en neer tussen de Twin Towers die dan bijna klaar zijn. De ultieme performance. Het zal nooit meer kunnen. De geschiedenis lost alles op. Letterlijk. In het doek verkruimelen de North en de South Tower al onder Petits dansende voeten. A Space Odyssey.