Yellowstone Blue Dreams - Metamorfose 2 2018 Dit schilderij is gebaseerd op de  Amerikaanse Landschappen in  het Yellowstone National Park dat ik in augustus 2017 met mijn vrouw bezocht. Grote indruk maakt de helderblauwe 'hot springs' in een bad van felgekleurde mineralen. Sommigen borrelden voortdurend, uit anderen spoten als geysers hete waterdampen omhoog. Ik heb Yellowstone veranderd, gekanteld in een soort ver universum, inclusief het bijbehorende zwarte (diepblauwe) gat. Een nieuw universum is bereikt. Lichtjaren ver.
Tus sueños son rojos 2006 De stier ziet zijn einde naderen. Een rood waas van bloed trekt voor zijn ogen. 'Tus sueños son rojos''je dromen zijn rood. Van bloed
You Want It Darker 2016 Nog voor zijn dood op 7 november 2016 werd ik geïnspireerd door de stem en de teksten van het laatste album van de Canadese singer-songwriter Leonard Cohen (1934-2016). You Want It Darker wordt al snel het tweede doek in de trilogie van het najaar van 2016, een 'zwarte reeks'. Leonard Cohen werd 82 jaar. De laatste jaren van zijn leven werd Cohens stem alleen maar soberder en donkerder. Dieper en veelzeggender. Bij de presentatie van zijn laatste album meldde hij dat hij klaar was. Met het leven. Een paar maanden eerder (juli 2016) was zijn muze en grote liefde, de Noorse Marianne Ihlen, al overleden. Aan kanker. Daarna voelde Cohen zich intens moe en schreef haar een brief: Ik zit je zo dicht op de hielen dat wanneer je je hand uitsteekt, je de mijne kunt grijpen. De tekst van het eerste couplet van 'You Want It Darker' luidt als volgt: Ou are the dealer, I'm out of the game / If you are the healer, it means I'm broken and lame / If thine is the glory then mine must be the shame / You want it darker / We kill the flame  
O Cebreiro 2012 Het 9e doek in de reeks 'On The Road': O Cebreiro (1310 meter). De naam duidt op een van de zwaarste cols op de camino naar Santiago de Compostela. Op de dag dat ik er fiets is het 32 graden, staat de zon als een vuurbal in de strakblauwe lucht, en kruipen hellingspercentages van 15% en meer onder me door. De Hel op aarde. Het inferno van Dante. In de lucht staat de inmiddels beroemde uitspraak van Lance Armstrong: "Sometimes you're the hammer, somtimes the nail. Today I was the nail". In de zwarte, vurige berg die leidt naar de top van O Cebreiro, heb ik uitspraken verwerkt als 'The Grapes of wrath', 'Nine Eleven', 'Burnout', Great Depression', Off Road', De Profundis', Luctor et emergo' en 'Fata Morgana'. Zweetdruppels van lood vallen omlaag, het is stoempen die dag. Ik heb dus geen oog voor het verblindend mooie berglandschap en het frisse lentegroen om me heen. Ook dit schilderij zit in een zwarte baklijst met gouden rand.
Heart of Zen 1 2003 Wijsheid, serene rust en contemplatie: het zijn allemaal omschrijvingen die het karakter van de gemoedstoestand van 'Heart of Zen' tot uitdrukking moeten brengen.
Muerte en la tarde 3.1 2011 Het werk MUERTE EN LA TARDE omvat een aantal meerluiken. Dit schilderij maakt onderdeel uit van Muerte en la Tarde no.3. Het leidt een zelfstandig leven maar kan ook deel uitmaken van een van de corresponderende tweeluiken, zowel in horizontale al vertikale positie. De titel is gebaseerd op het boek van Ernest Hemingway DEATH IN THE AFTERNOON, in het Spaans: Muerte en la Tarde. Hemingway was een fervent liefhebber van het stierenvechten. Inmiddels is de populariteit van deze 'volkssport' ook in Spanje aanzienlijk gedaald. In het schilderij probeer ik de dynamiek van de doodsstrijd van de toro weer te geven. De energie spat uit de gele en rode kleuren.
Zombie 1999 In het schilderij heb ik teksten verwerkt uit de muziek van de Ierse groep he Cranberries, in dit geval uit de stevige song 'Zombie': geweld en dood in Ierland
Solaris 2 - Everything we've done is forgiven 2016 Solaris 1: CAN YOU TELL ME WHAT’S HAPPENING HERE? In 1961 schreef de Poolse auteur Stanislaw Lem zijn beklemmende SF-roman Solaris. Het boek werd in 1972 verfilmd door de Russische regisseur Andrej Tarkovski, en in 2002 nog eens door de Amerikaan Steven Soderbergh. Solaris is een geheimzinnige planeet die wordt onderzocht door wetenschappers in een om de planeet cirkelend ruimtestation. De planeet heeft twee zonnen, een rode en een blauwe, met het gevolg dat er voortdurend lichtveranderingen van rood naar blauw in dit station optreden. Solaris is geheel bedekt door een oceaan van geleiachtige vloeistof. Jarenlang wordt de planeet al geobserveerd, maar het onderzoek lijkt vastgelopen. De bemanning van het ruimtestation is al teruggebracht tot drie personen en het station verkeert in erbarmelijke staat. Langzamerhand wordt het duidelijk dat de grote oceaan op planeet Solaris over een vorm van intelligentie beschikt, die de omgeving en de psyche van de bemanning van het ruimtestation bewerkt. De verschijnselen ontstonden door een experiment van de wetenschappers, zij 'behandelden' de oceaan met röntgenstralen. Zijn de verschijnselen een vorm van contact, een straf, of een gift van de Solaris-oceaan? Duidelijk is in ieder geval dat de mens met zijn gebrekkige mogelijkheden (omdat hij zichzelf niet kent) niet in staat is om - op welke manier dan ook - met dit mogelijk eerste contact met een andere levensvorm om te gaan. De titel van Solaris 2 verwijst naar een dialoog uit het boek. Chris Kelvin: Am I alive, or dead? Rheya Kelvin: We don't have to think like that any more. We're together now. Everything we've done is forgiven. Everything. De prijs is inclusief aluminium lijst, passepartout en glas
muerte en la tarde 0 2006 Death in the afternoon, heette het boek van Ernest Hemingway, een liefhebber van de 'corrida': Dood in de namiddag. Het stierenvechten vindt altijd plaats aan het einde van de - hete - middag. Daarnaast heeft Pblo Picasso, ook een groot liefhebber van de corrida, het stiernvechten, me geïnspireerd tot het schilderen van dit abstracte werk, waarbij het geel en het rood niet alleen verwijzen naar de zon (en de hitte) en het bloed (het geweld), maar tevens naar de twee kleuren van de Spaanse vlag: rood en geel. 
The world is mourning 2016 Geïnspireerd door de tekst van Major Tom (van David Bowie). Dit is het rechter paneel van het drieluik Floating Weightless 3. Major Tom heeft inmiddels alle contact met de aarde verloren. Hem wacht een oneindige reis door de ruimte. Zijn leven wordt berekend in lichtjaren. De titel verwijst naar de tweede regel van het voorlaatste couplet. In het doek zijn plakken zeewier (dashi kombu) verwerkt. Het schilderij is in een bijpassende baklijst (zwart van binnen, zilverachtig van buiten) geplaatst.
Heart of Zen 9 2004 In al mijn 'Japanse prenten' komt het symbool van Japan (de rode bol = zon) terug. De calligrafie, geralateerd aan het 'Heart of Zen', is er omheen geplaatst. Beide elementen staan symbool voor Japan.
Zabriskie Point 2014 Zabriskie Point is een bekend uitkijkpunt in het Death Valley National Park in Californië. Het is één van de heetste plekken op aarde en wordt gekenmerkt door zijn pastelkleurige golvende duinlandschap waar zo goed als niets leeft. In september 2012 reisden we door een aantal staten van de V.S. en bezochten ook Death Valley en Zabriskie Poit. Bij een temperatuur van 43 graden. Zabriskie Point maakte een onvergetelijke indruk op me. Het adembenemende landschap kantelde. Maar dat kan ook zijn oorzaak hebben in het zoute zweet dat mij ogen indruppelde. Hallucinatie, in ieder geval. De plek is vernoemd naar de Amerikaanse zakenman en onderdirecteur van de Pacific Coast Borax Company:Christian Breevoort Zabriskie (1864 - 1936). Zabriskie Point is tevens de titel van een film van Michelangelo Antonioni uit 1970. Slechts een klein gedeelte van de film speelt zich ook daadwerkelijk af op deze plaats.
Cyanea Lamarckii 2015 Dit doek is geïnspireerd door de Cyanea Lamarckii (in het Nederlands: Blauwe Haarkwal), hoewel de vorm en samenstelling van het dier is anders is dan hier afgebeeld. Maar, zoals gezegd, ik ben er door geïnspireerd. Kwallen zweven als het ware door het onmetelijke universum van het water. De oceanen, De zeeëen. In dit geval de diepe wateren van de Atlantische Oceaan en de Noordzee. Ik zie het doek ook als een metafoor voor een ruimtereis van een nagenoeg transparant wezen door een transparante materie, het water. Dromerig en tijdloos verplaatst en pulseert het ruimtewezen zich door de eeuwig in beweging zijnde materie van het water. In die zin is dit schilderij een voorloper van de Floating Weightless reeks, geïnspireerd door het lied 'Major Tom' van David Bowie. Het doek is te koop met of zonder een zwart geëloxeerde (geanodiseerde) aluminium wissellijst. De vermelde prijs is exclusief deze lijst. De prijs van de lijst bedraagt € 100.
Winter Blues 2 2012 In Winter Blues 2 blijf ik zoals in Winter Blues 1 voortborduren op de kleur Winsor Blue, een licht transparante groenachtig blauwe kleur (mits erg verdund). Daarnaast zit er nogal wat Pruisisch blauw in verwerkt. En (het is immers een winterlandschap) springt het wit van de winter eruit. Verlaten in het landschap steken geraamtes van grillige, ontbladerde en met sneeuw bedekte bomen de lucht in. 
Big Apple Gates 1 2011 Onderdeel van het drieluik Big Apple Gates: linker deel. Geïnspireerd door de saffraankeurige constellatie 'The Gates' van kunstenaar Christo in Central Park in New York, februari 2005. Op de 'palen' zijn teksten te lezen: de taperecordings van de terroristen die op het punt staan een van de WTC-towers in te vliegen, 11 september 2001. De prijs is inclusief baklijst (zwart met gouden rand)
Escape 2 2017 Ik schilderde Escape 2 als vervolg op mijn schilderijen die hun oorsprong hebben in teksten van David Bowie en Leonard Cohen (Blackstar, Major Tom). Het is een ruimtelijk doek dat door zijn grote kleur tegenstellingen met name door de lichtere vlakken de titel ervan tot uitdrukking brengt. Het is een (poging tot) ontsnapping (Escape), maar waaruit, en waarnaartoe? Is het gelukt of zijn alle pogingen vergeefs gebleken? Raadsels. Samen met Escape 1 kan Escape 2 een tweeluik vormen. Escape 2 is het rechter deel. Beide doeken zijn ingelijst in een witte aluminium lijst, die in de totaalprijs is inbegrepen. Zonder lijst wordt € 100,00 in mindering gebracht op de vermelde verkoopprijs.
In Stahlgewittern 2015 In 1920 publiceerde de Duitse auteur Ernst Jünger zijn roman 'In Stahlgewittern. Aus dem Tagebuch eines Stosstruppführers, in het Nederlands vertaald als 'Oorlogsroes. Hij vertelt er in zijn oorlogservaringen tijdens de Eerste Wereldoorlog (1914-1918). Het boek documenteert de moderne vorm van oorlogsvoering, o.a. met de invoering van gifgas. Voor het individu is er in in het uitputtende oorlogsgeweld nauwelijks plaats meer. De 'staaleroticus' Ernst Jünger weet desondanks zijn oorlogservaring nog een zekere glans te verlenen. Maar al met al is het natuurlijk een gruwelijke verschrikkeng, deze zinloze oorlog. Vandaar het morbide karakter van dit schilderij.
Arches: The Three Gossips 2013 Arches National Park in Utah (USA) biedt een kaleidoscopisch beeld van verbluffende landschappen. Geologische tovenarij die je verbluft achterlaat. In alle kleuren rood  schieten de meest rare vormen de rotsbodem uit. Een van de meest kenmerkende zijn 'The Three Gossips'. Versteende bijbelse beelden lijken het wel. Al eeuwen staan ze daar onwrikbaar op hun rotsbodem. Verderop volgen de honderden door wind en andere erosie uitgeselten boogformaties. Geen mensenhand is er aan te pas gekomen. Een oerlandschap.
Blue Mountains 2 2013 Het rechter deel van het tweeluik BLUE MOUNTAINS uit de reeks Virtual Landscapes. De kleur blauw is opnieuw prominent aanwezig. In verschillende tinten en dieptes. Het zou een Amerikaans landschap bij maanlicht kunnen zijn. Maar het is niet uitgesloten dat het gewoon een dagopname is met een flauwe zon. Het landschap is grillig, rotsachtig en zichtbaar door hoge, donkerblauwe bomen. 
Muerte en la tarde 2 2006 Dit drieluik laat in een geabstraheerde vorm de beweging en de dynamiek zien van het stierengevecht. Daarnaast is de corroida altijd een zeer kleurrijk spektakel. De drie panelen kunnen elk ook als een afzonderlijk werk beschouwd worden
Yellowstone Submarine Blue Hole - Metamorfose 1 2018 Dit schilderij is gebaseerd op de  Amerikaanse Landschappen in  het Yellowstone National Park dat ik in augustus 2017 met mijn vrouw bezocht. Grote indruk maakten de helderblauwe 'hot springs' in een bad van felgekleurde mineralen. Sommigen borrelden voortdurend, uit anderen spoten als geysers hete waterdampen omhoog. Ik heb Yellowstone geabstraheerd en veranderd in een soort ver universum, inclusief het bijbehorende zwarte (diepblauwe) gat. Een nieuw universum is bereikt. Lichtjaren ver.
Van de ene dictatuur naar de andere 2000 1989: de Val van de Berlijnse Muur. Het Oostblok gaat letterlijk open. Dictaturen schrompelen ineen. Maar aan de westzijde van de Muur staan de andere dictators al klaar. De consumptiemaatschappij wacht de bevrijde burgers op. De consumptiemaatschappij wordt in dit schilderij verbeeld door de lichtmasten van MacDonalds.
Burgos 2011 Burgos imponeert door zijn gigantische gotische kathedraal van Santa Maria. De kerk is daarom prominent in beeld gebracht. Het is een woud van spitse bewerkte torentjes die wit schitteren in het felle licht. De lucht daarboven is azuurblauw. Een feest voor het oog. Maar het interieur is misschien nog wel indrukwekkender, en spreidt bijna stuitend de macht van het katholieke Spanje ten toon. Het is alles goud wat blinkt. Het goud is terug te vinden in de nog kale platanen van de Paseo Espolón die in het schilderij ondersteboven in de lucht boven de kathedraal hangen. Het flamboyante van de Santa Maria is eveneens terug te vinden in de kleuren van de gevels: wit, cadmiumgeel en rood. In de kerk bevindt zich het graf van Spanjes bekendste veldheer: El Cid. Met Sint Jacob wordt hij gerekend tot het vreeswekkende bataljon Matamoros. Op het doek is hij, verguld uiteraard, en gezeten te paard terug te vinden op een van de daken van de kathedraal. De tekst in het schilderij (rechts) is afkomstig van Cees Nooteboom uit zijn boek ‘De Omweg naar Santiago’ (1992), c.q. het hoofdstuk ‘Nog steeds niet in Santiago’ (1982). Op enkele plekken aan de zijkanten zijn blauwe glazen steentjes aangebracht die, net als het goud, de ultieme rijkdom moeten verbeelden: edelstenen en goud, het is een geslaagde combinatie in veel kerkelijke kunst.  De prijs is inclusief zwart-gouden baklijst.
Feria de Otoño 2006 In Spanje zijn er verschillende grote corrida-toernooien. Een daarvan heet de 'Feria de Otoño', omdat het in de herfst plaats vindt.
Vagabond Sky 2011 VAGABOND SKY, heb ik dit doek genoemd. Geïnspireerd door de muziek van Mark Knopler (Dire Straits) en Emmilou Harris in 'All The Roadrunning'. I've a million miles of vagabond sky clocked up above the clouds and I'm still your man for the roaming'. En zie me weer fietsen op de eindeloze Spaanse hoogvlakte, de meseta, tussen Burgos en Leon. De ruimte, de onmetelijkheid, een road-painting. Deel uitmakend van mijn odyssee naar Santiago de Compostela. 

Een kleine selectie uit mijn werken.