Red Sky Blues is een aanklacht tegen de vernietiging van de natuur door de chemische industrie, wereldwijd. In de verte heb ik me laten inspireren door de Industrial Landschapes van de Canadese fotograaf Burtynsky. Mijn Red Sky Blues is een vergiftigde wereld aan de voet van een letterlijk vuil spuitende industriegigant. In het schilderij zijn niet zonder reden de plaatsnamen van de meest bekende milieurampen verwerkt: Bhopal (India; methyl isocyanate), Chernobyl (Rusland; cesium 137, strontium 90), Seveso (Italië; dioxine), Love Canal (VS; zware metalen), Baia Mare (Roemenië; cyanide) en Aznacollar (Spanje; zware metalen).
En het houdt niet op. Wanneer komen de gifbelten uit China tevoorschijn? Of de schildklierkankers nade halve meltdown na de tsunami in Japan? Kortom: Red Sky Blues zingt de blues over de afbraak van de natuur.
Het doek (90x120x4) bevat naast acrylverf ook zand, kolengruis, vezelstoffen, stenen, karton, goudpoeder en koperverf.
